Altijd weer mooi om te zien hoe je met materialen snel tot de kern kunt komen. Deze jongen was al een paar keer geweest, omdat hij het moeilijk vond om op een goede manier met zijn boosheid om te gaan. Hij maakte daarin mooie stappen, maar zijn brutale houding tegenover zijn leerkracht bleef regelmatig de kop opsteken.
‘Laat maar eens zien wat er dan gebeurt. Je mag eerst een voorwerp voor jezelf uitzoeken.’ Hij koos een glimmend steentje. Daarna koos hij voor zijn twee vrienden de grootste poppetjes die in het bakje lagen. Voor de rest van de groep en ook voor de leerkrachten, koos hij kleinere voorwerpen. Al gauw werd hem duidelijk dat zijn voorwerp toch wel heel klein was, vergeleken met dat van zijn vrienden. En dat was niet hoe hij het wilde. Samen met zijn vrienden was hij tenslotte wel de ‘leider’ in de klas.
Hij zocht allerlei materialen om zijn steentje mee op te hogen, zodat hij even groot kon worden als zijn vrienden. Jammer genoeg voor hem, bleef zijn stapeltje maar omvallen. ‘Is dit wat er steeds gebeurt? Dat jij je heel groot probeert te maken en dat het dan mis gaat?’ Hij knikte. Ja, dan werd iedereen boos op hem en dan werd hij weggestuurd. Hij schoof zijn eigen stapel helemaal aan de kant. Natuurlijk viel die om. ‘En dan word ik weer klein.’
‘Zou het dan fijner zijn als je je niet meer zo groot hoefde te maken?’ Ja, dat zou fijn zijn. Hij ging meteen op zoek naar andere voorwerpen. Ik hoorde hem mompelen tegen zichzelf: ‘O nee, juf mag niet groter zijn dan ik. ‘Aha, daar kwam de aap uit de mouw! ‘Vind je het lastig als grote mensen iets voor jou willen bepalen?’ Zucht. Ja, daar had hij wel moeite mee, ook thuis.
We hadden een mooi gesprek over hoeveel moeite het kost als je je steeds zo groot wilt maken. En wat het uiteindelijk oplevert. Dat was meestal niet zo positief. ‘Hoe zou het gemakkelijker kunnen worden?’ Hij ruimde alle spulletjes op en pakte een ander voorwerpje voor zichzelf. Voor zijn vrienden twee steentjes van ongeveer dezelfde grootte. Dat voelde al een stuk fijner. De grote poppetjes koos hij nu voor de leerkrachten. ‘Kun je vanbinnen zeggen: jullie zijn groot en ik ben klein?’ Dat kon hij. Met de nieuwe uitdaging om ‘klein te blijven’ ging hij de deur uit. Beelden zeggen vaak zoveel meer dan woorden.
